• Trudny wyjazd. Newcastle - Tottenham.
  
• Walka o TOP 4. Tottenham - Nottingham Forest.
  
• Derby. West Ham - Tottenham.
  
• zobacz więcej wiadomości

Bohaterem dzisiejszego wpisu na blogu będzie gracz Tottenhamu. Prawdziwy Kogut rodem z Polski. Adrianna Lipowska od niedawna kontynuuje swoją piłkarską przygodę w Londynie, w barwach Spurs. Bardzo chętnie zgodziła się odpowiedzieć na kilka pytań dotyczących jej kariery i Tottenhamu. Zapraszam do lektury.

Dziennik Koguta: Witam w pierwszym wywiadzie na moim blogu. Przybliż wszystkim czytelnikom swoją osobę.

Adrianna: Za niecały miesiąc skończę dwadzieścia lat. Jak większość dziewczyn, swoją piłkarską przygodę rozpoczynałam grając z kolegami na podwórku. Całe dzieciństwo mieszkałam w Nakle nad Notecią i to właśnie tam w szkole podstawowej zaczęłam stawiać pierwsze kroki, jeśli chodzi o grę w piłkę. Pierwsze turnieje, zawody, zwycięstwa, porażki. Wiedziałam że to nie jest zwykłe hobby, zawsze chciałam wiązać z futbolem swoją przyszłość. W wieku 13 lat trafiłam do Gimnazjum w Brzozie i tam dowiedziałam się że w Bydgoszczy istnieje Kobiecy Klub Piłkarski. Jak dziś pamiętam swój pierwszy trening. Spędziłam tam cudowne 6 lat, poznałam wspaniałych ludzi i z pewnością ten epizod zapamiętam do końca życia.

Dziennik Koguta: Kiedy i jak trafiłaś do drużyny Tottenhamu?

Adrianna: Wszystko zaczęło się od mojej decyzji o studiach za granicą. Gdy wiedziałam już, że dostałam się na uczelnie w Londynie zaczęłam szukać informacji o testach do żeńskich drużyn, bo nie wyobrażam sobie mojego codziennego życia bez piłki. Napisałam do Tottenhamu, Chelsea, Crystal Palace, Fulham i Arsenalu. Okazało się, że Chelsea nie prowadzi testów dla mojej kategorii wiekowej, a Arsenal w ogóle nie odpisał. Radości jakiej doświadczyłam gdy zobaczyłam odpowiedź Tottenhamu nie można opisać. Musiałam wypełnić krótki formularz a potem tylko zjawić się na testach. Pierwszy etap był 26 czerwca, a drugi dwa dni później. Na testach pojawiło się ok 200 dziewczyn. Trenerzy oceniali nas podczas małych gier w ośmioosobowych zespołach. Ostatecznie dostałam zaproszenie na „preseason” czyli letni okres przygotowawczy. Sama nie wierzyłam że się udało.

Dziennik Koguta: Opowiedz trochę o żeńskiej drużynie Spurs.

Adrianna: Żeńska sekcja Tottehamu ma aż 13 drużyn. 3 seniorskie (1 team, reserves, development team), u17, u15, dwa zespoły u14, dwa u13, u12, dwa u11 i u10. Najmłodsza zawodniczka w pierwszym zespole ma 17 lat a najstarsza w tym roku skończy 33. Każda drużyna seniorska ma około 20 dziewczyn. Rotacja jest bardzo duża, jednego dnia możesz trenować z 3 zespołem a tydzień później dostaniesz szansę na grę z pierwszym. Najlepszy zespół gra na trzecim szczeblu angielskiej piłki kobiecej – Premier Leauge Southern Division i obecnie znajduje się na 6 pozycji czyli środek tabeli. Nie jest to drużyna zawodowa, gdyż żadna z zawodniczek nie ma kontraktu i nie dostaje wynagrodzenia. Więc sytuacja nie różni się bardzo od tej którą miałam grając w Polsce. W Anglii tylko nieliczne zespoły z najwyższej ligi zapewniają kontrakty i świetne warunki (np. Manchester City, Arsenal, Chelsea, Liverpool).

Dziennik Koguta: Jak jest postrzegana ekipa Spurs Ladies w odniesieniu do seniorskiej drużyny Tottenhamu?

Adrianna: Trenujemy na różnych obiektach, wszystkie położone są niedaleko White Heart Lane. Niestety nie jesteśmy traktowane tak jak zespół męski i warunki nie są znakomite, boisko na którym gramy ligowe spotkania w okresie zimowym pozostawia wiele do życzenia. Mecze pierwszego zespołu ogląda spora liczba widzów, obecni są fotoreporterzy a czasami i kamery. Gdy na oficjalnej stronie fejsbukowej Tottenhamu pojawia się artykuł o kobiecej drużynie to można poczytać wiele pozytywnych komentarzy (a zwłaszcza gdy mężczyźni nie radzą sobie zbyt dobrze).

Dziennik Koguta: Co robisz na co dzień poza treningami? Jak sobie radzisz w tak wielkim mieście jak Londyn?

Adrianna: Studiuję psychologię sportu na nowo powstałym uniwersytecie UCFB Wembley. Zajęcia prowadzone są wewnątrz stadionu więc można powiedzieć, że znam już go na pamięć. Cudowne miejsce, aż samo motywuje do nauki i osiągania sukcesów. Dojazd na uczelnie zajmuje mi około pół godziny autobusem. Treningi mam dwa razy w tygodniu więc nie mam problemu z połączeniem ich z nauką. Dodatkowo gram też w drużynie uniwersyteckiej z którą trenuję raz w tygodniu. Największe atrakcje Londynu już zwiedziłam kilka razy wiec wolny czas lubię spędzać ze znajomymi w ulubionych miejscach takich jak Piccadilly Circus lub Camden Town. Gdy byłam młodsza mama zabierała mnie kilka razy do Anglii i zawsze miałam dobre wrażenia. Tak zostało do dnia dzisiejszego, uwielbiam tu mieszkać.

Dziennik Koguta: Czy swoją przyszłość wiążesz z piłką czy też nie masz sprecyzowanych planów na ten moment swojego życia?

Adrianna: Swoją przyszłość wiąże z piłką od zawsze. Nigdy nie miałam innego celu jak tylko zostać zawodową piłkarką, grać najlepiej ze wszystkich, być na ustach całego piłkarskiego świata. Wiadomo, z wiekiem patrzę na to coraz bardziej realnie. Żeby osiągnąć sukces trzeba się w tej branży wyróżniać. Nie porzucam jednak mojego marzenia i stale będę dążyć do jego realizacji. 20 lat to jeszcze chyba nie tak dużo. W wieku 30 lat zobaczycie mnie na gali wręczenia złotej piłki. 

Dziennik Koguta: Czym dla Ciebie jest Tottenham, gra w klubie z dużymi tradycjami, szeroką rzeszą fanów na całym świecie?

Adrianna: Czuje respekt do tych barw, uważam że jest to wspaniałe uczucie grać w klubie który jest rozpoznawany na całym świecie. Jak najbardziej identyfikuję się z klubem, gdyż zawsze gram z pełnym zaangażowaniem i chce jak najlepiej dla drużyny. Jednak nie zamierzam tutaj pozostać na długo, traktuję to jako jeden z przystanków na drodze na najwyższej ligi.

Dziennik Koguta: Co Cię zaskoczyło po dołączeniu do drużyny Tottenhamu? Czy możesz przybliżyć polskim fanom Spurs jakieś niuanse i ciekawostki związane z klubem o których pojęcia nie mają przeciętni kibice?

Adrianna: Niezapomniane uczucie. Dopiero gdy dostałam sprzęt meczowy uświadomiłam sobie gdzie gram i że to wszystko dzieje się naprawdę. Pierwszy swój mecz zagrałam w drużynie rezerw. Niedługo po tym, miałam swój debiut w pierwszej drużynie i wejście na boisko Premier League zapamiętam na długo. Coś niesamowitego. Mam nadzieję że niebawem to powtórzę.

Dziennik Koguta: Czy pasjonujesz się rozgrywkami pierwszej drużyny Tottenhamu? Masz jakiś ulubionych piłkarzy? Jakie są Twoje typy jeśli chodzi o wyniki Tottenhamu na koniec sezonu?

Adrianna: Pasjonuję to za dużo powiedziane. Oglądam mecze i staram się śledzić wyniki. Nie miałam okazji obejrzeć meczu na żywo gdyż często nasze spotkania się pokrywają i z własnego boiska słyszę czasami okrzyki fanów z White Heart Lane po zdobyciu bramki. Z piłkarzy najbardziej lubię Christiana Eriksena. Jest młodym zawodnikiem i ma bajeczną technikę. Czekam na możliwość spotkania się z zawodnikami pierwszego zespołu, kto wie, może się taka nadarzy  Z tego co widzę chłopaki się rozkręcają. Jestem przekonana, że możemy dogonić czołówkę i zakończyć sezon na wyższej niż 6 pozycja.

Dziennik Koguta: Bardzo dziękuję za rozmowę i jednocześnie, że Twoja gra z Kogutem na piersi potrwa jak najdłużej na chwałę wielkiego Tottenhamu:)

Autorem tekstu jest znany Wam użytkownik Tottenham24.pl NoName88, do którego należy również blog "Dziennik Koguta" (kliknij). Jednocześnie informujemy, że nasz serwis rozpoczął stałą współpracę z wyżej wymienionym blogiem.